شهر کاتماندو بیش از دو هزار سال است که در یک دره احاطه شده توسط چهار کوه جا خوش کرده و از نظر تاریخی مهمترین شهر نپال شناخته میشود. به گونهای که برخی جهانگردان به آن لقب «تمام نپال» یا «نپال واقعی» را دادهاند. کاتماندو در لغت به معنای سایه سار چوبی است و به دلیل نوع معماری شهر که در آن سایه بانهای چوبی بسیار بوده این نام را به آن داده بودند. شهری با ترکیبی از معماری باستانی، خیابانهای باریک، معابد تو در تو و ساختمانهای مدرن که از همان ابتدا هر توریستی را حیرت زده میکند.
بیش از یک میلیون نفر در این شهر زندگی میکنند که اکثر آنها بودایی هستند. گرچه زلزله سال ۲۰۱۵ تلفات بسیاری در شهر داشت و برخی از نقاط تاریخی مانند میدان دوربار را که در لیست یونسکو جزو میراث تاریخی این شهر شمرده میشد تا حدود زیادی از بین برد اما بسیاری از جاذبههای شهر سالم هستند و روح تاریخی کاتماندو هنوز پابرجاست.
علاوه بر این رشد صنعت توریسم در پایتخت نپال ادامه دارد و هر سال بر تعداد گردشگران افزوده میشود. برای سفر به کاتماندو شما باید یک ماجراجوی کاملا حرفهای باشید. ممکن است ساعتها در یک ریشکای قدیمی در ترافیک گیر کنید اما مطمئن باشید معابد قرون وسطی و نقاط تاریخی این شهر نه تنها خستگی را از تنتان بیرون میکند بلکه شگفتی هنر و فرهنگ مردم این سرزمین شما را مبهوت خواهد کرد. قدم زدن در معابد پنهان پر از گلهای زیبا، بازدید از مزارع برنج و کارگاههای آموزشی کوچک تنها بخشی از میراث فرهنگی و هنری بیانتهای کاتماندو را برایتان آشکار خواهد کرد. کشف مناظر بکر و طبیعت دست نخورده شهر هم بخشی از بایدهای سفر به بزرگترین شهر نپال است. برای سفر به کاتماندو و کشف جاذبههایش باید حدود یک هفته را در نظر بگیرید.
از بهمن تا اردیبهشت ماه بهار در کاتماندو آغاز میشود. در این زمان شهر پر میشود از شکوفهها و گلهای رنگارنگ. بنابراین این زمان برای گردشگرانی که به بازدید از جاذبههای طبیعی علاقه دارند زمان مناسبی است. از اواخر شهریور تا آبان هم به دلیل مساعد بودن هوا و برگزاری فستیوالها و جشنوارههای متعدد زمان اوج فصل گردشگری کاتماندو است. آذر و دی هوای کاتماندو سرد است. بنابراین سفر به کاتماندو در این وقت سال چندان توصیه نمیشود. همچنین زمان بارانهای موسمی که معمولا تا مرداد ماه به طول میانجامد برای بازدید از پایتخت نپال مناسب نیست.
طعم غذاهای سنتی نپال در دره کاتماندو یک تجربه فراموش نشدنی است که نباید از دست بدهید. برنج و سبزیجات مواد اصلی غذاهای این سرزمین است. رستوران فایر اند آیس در یک خیابان لوکس بهترین غذاهای سنتی ایتالیایی را تهیه میکند. این رستوران در سال ۱۹۹۵ افتتاح شد و در زمان اندکی به مشهورترین پیتزا فروشیهای شهر تبدیل شد.
اگر دوست دارید در بین اندک خانوادههای مرفه نپال غذا بخورید بهتر است سری به این رستوران بزنید. رستوران بهوجان گریها(Bhojan Griha) 150 سال پیش محل اقامت یک کشیش سلطنتی بوده اما امروز یکی از زیباترین رستورانهای شهر است که بیش از ۲۵۰ نفر گنجایش دارد. اگر هوس غذاهای لذیذ و رنگارنگ نپالی را در ظروف برنجی کردهاید بهتر است سری به این رستوران بزنید. در این رستوران موسیقی سنتی و مردمی نپال اجرا میشود.
رستوران یانگلینگ هم با سبزیجات بخارپز و سوپ رشته داغ سنتی در تمام شهر مشهور است. آشپزخانه و کافی شاپ رزماری ترکیبی هیجان انگیز از غذاهای اروپایی و آسیایی است که در تهیه آنها خود تنها از محصولات ارگانیک مزارع محلی استفاده میکند. این رستوران دارای یک حیاط باز و مناظر دوست داشتنی است. کافه قیصر یکی از آرامش بخشترین رستورانهای کاتماندوست غذاهای این رستوران در میان باغهای سرسبز سرو میشود و قهوه این کافه بسیار محبوب است.
برای سفر به نپال به ویزای توریستی این کشور نیاز خواهید داشت، در ابتدا باید فرم ویزا را از طریق سایت اینترنتی سفارت این کشور تهیه و پر کنید و پس از دریافت پاسخ کنسولگری با همراه داشتن اصل گذرنامه، کپی صفحات ۲و۳ گذرنامه و دو قطعه عکس به کنسولگری این کشور واقع در تهران، خیابان سعادت آباد مراجعه کنید. هزینه ویزای توریستی ۱۵ روزه ۳۰ دلار آمریکاست. شما برای رسیدن به کاتماندو میتوانید از خطوط هوایی امارات، قطر، ترکیش و یا عمان استفاده کنید.
برای گردش در کاتماندو باید چند نکته را در نظر بگیرید؛ اول اینکه بسیاری از خیابانهای این شهر به جز چند خیابان اصلی نام مشخصی ندارند و همین باعث میشود پیدا کردن مسیر برای توریستها دشوار شود. مساله دوم ترافیک شدید در این شهر است؛ گاهی ساعتها باید برای رسیدن به یک مقصد در وسیله بمانید. گردش در کاتماندو با پای پیاده مقدور است اما بسیاری از مسیرها از هم دور هستند و همین کار را دشوارتر میکند. ریشکا در اطراف نقاط تاریخی بسیار است و بهتر است برای یک بار هم که شده این وسیله نقلیه محلی را تجربه کنید.
پایتخت نپال در فصول گوناگون سال میزبان جشنوارههای متنوعی است؛ برخی از این فستیوالها ریشه تاریخی و برخی نیز ریشه مذهبی دارند.
فستیوال هولی یا جشنواره رنگها در کاتماندو در ماه فوریه یا مارس برگزار میشود. این جشنواره بیش از همه برای هیجانی که در سراسر شهر ایجاد میکند مشهور است.
صحنههای آشوبگرایانه مردم در حالی که پودرهای رنگی به هم پرتاب میکنند بسیار مهیج است. این جشن در پایان فصل زمستان به عنوان یادآوری از بارانهای موسمی برگزار میشود. هولی یک جشنواره هندویی است که ۲۴ ساعت به طول میانجامد. اگر قصد شرکت در این جشن را دارید بهتر است مطمئن شوید که لباسهای قدیمیتان را به تن دارید؛ زیرا بعد از پایان مراسم دیگر نمیتوانید از این لباسها استفاده کنید.
سپتامبر پایان فصل بارندگی و افزایش درجه هوا در کاتماندوست. این زمان با فستیوال ایندرا همراه است. ایندرا خدای باران و رعد و برق است و در معابد سوار بر فیل سفیده به تصویر کشیده شده است.
الهه زندگی در کاتماندو یکی از دخترانی است که در دره کاتماندو زندگی میکند. روند انتخاب این فرد بسیار دقیق است؛ کودک باید بین دو تا چهار سال داشته باشد و هرگز دچار آسیب و خونریزی نشده و ۲۳ تست کمال را با موفقیت پشت سر بگذارد از جمله تست رنگ چشم،فال و شکل دندان. پس از انتخاب این الهه جشنواره به طور رسمی آغاز میشود. این جشنواره هشت روز به طول میانجامد و در مراسم پایانی خدای آکاش با ماسکی عظیم در بین مردم حضور مییابد.
در ماه آوریل کاتماندو میزبان جشن بیسکت جاترا(Bisket Jatra) ست. در اواسط ماه آوریل که این جشنواره به اوج خود میرسد ارابه بزرگ طلایی رنگی در اطراف شهر میگردد تا به خالنا تول(Khalna Tole) برسد. این ارابه تصاویری از خدایان را حمل میکند و در مسیرش ساکنان شرق و غرب را به صلح و دوری از جنگ دعوت میکند.
کاتماندو دارای طیف عظیمی از مکانهای اقامتی است؛ از هتلهای لوکس بین المللی گرفته تا مسافرخانههای ارزان قیمت. در زلزله سال ۲۰۱۵ تنها چند هتل و مسافرخانه آسیب دیدند اما بسیاری از مکانهای اقامتی برای مدت کوتاهی به جهت بررسیهای امنیتی تعطیل شدند و پس از ایمن سازی دوباره به کار خود ادامه دادند.
اگر عادت دارید در بهترین هتلهای شهر اقامت کنید پس باید سراغ هتل دواریکا بروید؛ هتلی شیک و بسیار مجهز که برای سفرهای ماه عسل توصیه میشود. بیش از ۴۰ سال است که صاحبان هتل مجسمههای چوبی بی نظیری را از سراسر دره جمع آوری و در دکوراسیون هتل از آنها استفاده کردهاند. همین باعث شده این هتل شبیه به یک موزه هنری زیبا باشد که تمام امکانات رفاهی در آن مهیاست. موقعیت هتل در مرکز شهر و روبه روی یکی از شلوغترین خیابانهای شهر است اما همین کار را برای اکتشاف شهر آسانتر میکند. برای اقامت در این هتل ۵ ستاره باید شبی ۲۶۰ دلار بپردازید.
در ساخت هتل هایت کاتماندو از هیچ هزینهای چشم پوشی نکردهاند؛ از استخر ورودی گرفته تا معماری مدرن ساختمان و سالن ورودی پر زرق و برق آن. تمام اتاقهای این هتل به شکل مدرنی تزئین و امکانات رفاهی شامل تلویزیون صفحه تخت، یخچال و وان اختصاصی در آنها در نظر گرفته شده است. استخر شنای بزرگ، رستورانهای خوب و سالن بدنسازی از دیگر امکانات هتل است.
هتل هایت چند کیلومتر خارج از شهر کاتماندو و در جاده بودهانت قرار دارد. برای اقامت در این هتل ۵ ستاره باید شبی ۱۱۰ دلار بپردازید.
هیچ جای شهر به اندازه این عمارت قرن ۱۹ نماینده سبک نئوکلاسیک در کاتماندو نیست؛ هتل شانکر با راهروهای چوبی و باغ آراسته مجلل یکی از بهترین گزینههای اقامتی در کاتماندو است. یکی از بهترین استخرهای شهر کاتماندو در این هتل قرار دارد. گرچه بخشی از لابی تاریخی هتل بر اثر زلزله دچار آسیب شد اما تعمیرات در دست انجام است و خوشبختانه اتاقها هیچ آسیبی ندیدهاند. اقامت در این هتل مانند اقامت در یک قصری است که اتاقهای زیبا با کف پوش چوبی و دکوراسیونی به رنگ روشن دارد. برای اقامت در این هتل ۴ ستاره باید شبی ۵۰ دلار بپردازید.
مهمان خانه رکپا یک مکانی عالی برای گذراندن یک سفر کم هزینه به کاتماندوست. اتاقهای این مهمان خانه بزرگ و مدرن هستند و رستورانی با غذاهای محلی و یک باغ آرامش بخش هم در مجموعه وجود دارد. گرچه بیشتر مسافران این مهمان خانه از این امر بی اطلاع هستند اما سود غالب این مکان به مرکز خانههای کودک کاتماندو میرسد. سرویس اینترنت پر سرعت در تمام مهمان خانه رایگان است و اتاقها مجهز به یک کتری برقی، سیستم تهویه مناسب و حمام خصوصی است. برای اقامت در این مهمان خانه باید شبی ۲۸ دلار بپردازید.
در شرایطی به کاتماندو سفر کردم که منابع آنلاین یا کتابهای راهنمای محدودی از این کشور مطالعه کرده بودم و برای همین تصمیم گرفتم در مورد سفرم و راههای کاهش هزینهها و لذت بردن بیشتر از این سرزمین را برایتان بنویسم. اگر قصد سفر به کاتماندو را کردهاید قطعا میدانید که چه نقاط تاریخی و طبیعی را خواهید دید اما برخی مسائل هست که در مورد آنها پیش بینی نکردید که من در ادامه به آنها اشاره خواهم کرد.
آب و هوای کاتماندو مه آلود، خشک و گاهی هم پر از گرد و خاک است. اگر بدن شما به هوای خشک و آلوده عادت ندارد بهتر است خودتان را برای آلرژیها، آبریزش بینی، خشکی دهان و لبها آماده کنید. استفاده از ماسک یا بستن دستمال جلوی دهان میتواند شما را در سفر یاری کند. علاوه بر اینها همراه داشتن قرصهای آلرژی را هم فراموش نکنید. دومین مساله قطعی پیوسته برق است. در حقیقت در زمانهای مختلف روز باید احتمال قطع شدن برق را همواره در نظر بگیرید و مدت زمان این قطعیها از ۳۰ دقیقه تا هفت ساعت متغیر است.
شب هنگام نیز قدرت برق شهر به طور کلی کاهش مییابد و این به معنای خاموشی برخی از یخچالهای شهری است. به همین دلیل توصیه میشود غالبا در رستورانهای توریستی و هتلها غذا میل کنید. زیرا آنها مجهز به دستگاههای ذخیره انرژی در مواقع قطعی برق هستند و همین مزیت مهمی برای نگهداری بهتر از گوشت و مواد لبنی است. بسیاری از مهمانخانهها و هتلهای این شهر مجهز به سرویس اینترنت هستند اما بهتر است بدانید که سرعت اینترنت در این شهر بسیار کند است و قطعیهای پیوسته برق هم مشکل را دو چندان میکند.
مساله دیگری که باید به آن توجه کنید این است که نپال به طور کلی یک کشور امن برای توریستها محسوب میشود و دزدی در فرهنگ مردم این کشور جایگاهی ندارد. بنابراین لازم نیست هنگام خرید و یا غذا خوردن نگران کیف پولتان باشید. اگر برای خرید به محله تامل رفتید بهتر است خودتان را آماده کنید که برای خرید حسابی چانه بزنید زیرا در هر صورت آنها چندین برابر قیمت واقعی اجناس را به شما میگویند. تلاش کردم تا حدودی شما را با شرایط واقعی کاتماندو آشنا کنم تا بتوانید از سفرتان بیشتر لذت ببرید اما در اینکه جاذبههای تاریخی و فرهنگی شهر هر توریستی را شگفت زده میکند هیچ شکی نیست.
پایتخت نپال مرکز مذهبی این سرزمین هم به شمار میرود؛ راه رفتن در معابدی که تاریخی طولانی دارند و کشف آیینهای شگفتانگیز آنها از جذابیتهای این سفر است.
مقبره گنبدی بودهانت(Boudhanath) یکی از شناخته شدهترین جاذبههای کاتماندوست که در سال ۱۹۷۹ در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. گنبد روی یک پایه هشت ضلعی ساخته شده و پرچمهای رنگارنگی از آن آویخته شده است. این معبد سرشار از نمادهاست؛ پنج مجسمه بودای آن نماد پنج عنصر اصلی جهان (زمین، آب، آتش، هوا و خاک) است، ۹ طبقه آن برگرفته شده از کوه مرو که مرکز کیهان بودایی است و ۱۳ حلقه آن بیانگر ۱۳ پله برای رسیدن به اوج روشنگری و دانایی است. این معبد مرکز جامعه بودایی نپال محسوب میشود و ۴۰ صومعه اطراف آن را احاطه کرده است.
سفر به بوهاکتاپور(Bhaktapur) را که در ۱۰ کیلومتری کاتماندو واقع شده نباید از دست بدهید. این منطقه به واسطه مجسمههای باستانی و معابد خیره کنندهاش در بین توریستها و مردم محلی بسیار محبوب است. بلندترین معبد نپال در سال ۱۷۰۲ در این منطقه ساخته شده است. بوهاکتاپور که در قرن ۱۲ تحت نظر پادشاه آناندا مالا به عنوان یک شهر مستقل شناخته شد خود دارای یک میدان به نام دوربار است که در اطراف آن مجسمههای زیبا و معابد باستانی قرار دارد. بخش شمالی میدان مربوط به کاخ سلطنتی است که در داخل آن گالری هنر ملی وجود دارد.
معبد پاشوپاتینات (Pashupatinath) که در سال ۱۶۹۶ ساخته شده مهمترین معبد هندو در نپال است. این معبد در سواحل رودخانه باگماتی ساخته شده و معماری عجیب آن هر بازدیدکنندهای را حیرت زده میکند. پشت بام این معبد طلاکاریهای برجستهای دارد و چارچوب در اصلی نقره توسط مجسمههای خدایان احاطه شده است. ارتفاع این معبد به حدود ۲۴ متر میرسد. گرچه ورود غیر هندوها به داخل معبد مجاز نیست اما نگاه اجمالی به معماری این فضا و مجسمههای بیرونی آن میتواند برایتان جذاب باشد.
شناسایی طبیعت بکر و زیبای دره کاتماندو که توسط کوههای سر به فلک کشیده احاطه شده بخش لذت بخش سفر به پایتخت نپال است.
پارک ملی چیتوان در سال ۱۹۷۳ در مساحتی بیش از ۹۰۰ کیلومتر احداث شده است. این پارک در سال ۱۹۸۴ جزو میراث جهانی محسوب شده و شامل چندین جنگل و تالاب طبیعی است. چیتوان در لغت به معنای قلب جنگل است و این فرصت را به بازدیدکنندگان میدهد تا از گوزن شاخدار، میمون، گراز وحشی، کفتار ، تمساح و بیش از ۴۵۰ گونه پرنده بازدید کنند. در سرشماری سال ۲۰۱۱ تعداد کرگدنهای این پارک ۵۰۱ و ببرهای آن ۱۲۵ قلاده گزارش شده است.
نپال هشت قله هشت هزارتایی از اورست را در خود جای داده و بقیه قلهها در پاکستان، هند و چین قرار دارند. اگر سوار یک هواپیمای کوچک در فرودگاه لوکلا شوید در عرض ۳۰ دقیقه به منطقه اورست خواهید رسید. از آنجا میتوانید به صعود بر بلندترین قلههای جهان فکر کنید و یا از تماشای کوهنوردان لذت ببرید. هیجان همراه شدن با تیمهای کوهنوردی حرفهای جهان و تنفس در منطقهای که بسیاری از مشهورترین آدمهای جهان در آن دمی آساییدهاند میتواند برایتان لذت بخش باشد.
منطقه آناپورنا به واسطه کوه مقدس و طبیعت بکرش یکی از جاذبههای اصلی کاتماندوست. این کوه به نام دم ماهی شناخته میشود که این نام را از شکل یخبندان فلاتش وام گرفته است. اردوگاه اصلی آناپورنا در ارتفاع چهار هزار و ۱۳۰ متری زمین واقع شده و نمای خیره کنندهای از یخچالهای طبیعی و شهر را پیش چشمتان خواهد گذاشت. برای کسانی که انرژی بالارفتن و رسیدن به قله را ندارند بهتر است که در کافه دودل در منطقه تامل یک چای داغ بنوشند و از تماشای امضاهای نخستین افرادی که به اورست صعود کردند لذت ببرند.
تاریخ سیاسی و فرهنگی منطقه کاتماندو که ارتباطات محدودی با سرزمینهای اطرافش داشته نیز برای توریستها جذاب است.
در مقابل کاخ سلطنتی پادشاه سابق کاتماندو میدان مربع شکلی قرار دارد که مشهورترین میدان نپال است و نامش در میان میراث جهانی یونسکو میدرخشد. بسیاری از ساختمانهای اطراف میدان بر اثر زلزله بزرگ سال ۲۰۱۵ ریزش کردند اما بخشی از معماری دیدنی و جذاب خود میدان که نمایانگر هنر و صنعت چندین قرن گذشته نپال است هنوز باقی مانده. دوربار هنوز هم قلب گردشگری کاتماندوست، قدمت برخی از ساختمانها و معابد اطراف این میدان به قرن ۱۲ باز میگردد.
کاخ موزه نارایانهیتی(Narayanhiti) محل اقامت سلاطین اولیه نپال تا قبل از سال ۲۰۰۸ بوده است. در این قصر بود که در سال ۲۰۰۱ پادشاه بیرندرا، ملکه و شش عضو دیگر خاندان سلطنتی توسط گلوله ولیعهد کشته شدند. البته بعد از این ولیعهد به خود نیز شلیک کرد و کشته شد. گفته میشود انگیزه این قتل خانوادگی انتقام از ملکه و پادشاه به علت ممانعت پادشاه از ازدواج ولیعهد بوده است. جایگزین این پادشاه شاه گیانندرا (عموی ولیعهد) بود که به دلیل سیاستهای سلطه جویانه به شدت در بین مردم نامحبوب بود و در سال ۲۰۰۸ به همراه اعتراضات مردمی نظام جمهوری جایگزین نظام پادشاهی چند صد ساله شد. این کاخ که بازدید از آن برای عموم آزاد است ۵۲ اتاق دارد و بسیاری از وسایل اعضای خاندان سلطنتی سابق در آن نگهداری میشود.
پاتان در جنوب کاتماندو واقع شده و رودخانه باگماتی این منطقه را از شهر جدا کرده است. پاتان دارای تاریخی کهن است و بخشی از این تاریخ را میتوان در بناهای گنبدی که مربوط به ۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح است درک کرد. جذابترین نقاط این منطقه شامل معبد ۵ طبقه طلایی، معبد کومبشوار (ساخته شده در سال ۱۳۹۲میلادی)، معبد قرمز ماپاندرانت (مربوط به قرن ۱۷) است.
منبع:وب سایت همشهری شش و هفت – فاطمه عسگری آزاد
برترین ها